مردی که به کارش عشق می ورزید

روز جمعه با خبری تلخ شروع شد: ” آتیلا پسیانی درگذشت” بدون شک او یک  هنرپیشه کم نظیر سینما، یک بازیگر مثال زدنی تئاتر و یک هنرمند محبوب و مردمی بود که فقدانش تا سال ها احساس می شود. آتیلا پسیانی دهم اردیبهشت ۱۳۳۶ به دنیا آمد و به واسطه مادر هنرمندش یعنی زنده یاد جمیله شیخی از کودکی با عوالم هنر آشنا شد. خود نیز دو فرزند دارد که هر دو بازیگر هستند اما ستاره شــهرتی بیش از خسرو به دست آورده است. فاطمه نقوی همســر او نیز بازیگر است. آتیلا در دانشگاه رشــته کارگردانی و بازیگری خوانده و کارش را با حضور روی صحنه از سال ۵۶ شروع کرد. فعالیت رسمی اش در سینما با فیلم عفریت شروع شد اما در برنامه چهل تیکه شبکه نسیم فاش کرد که سال ۱۳۴۸ نقشی ۴۰ ثانیه ای در یک فیلم بازی کرده اما آن فیلم گم شده است. در ویکی پدیای پســیانی، از ســریال لحظه که سال ۱۳۵۶ پخش شــده، به عنوان اولین تجربه تلویزیونی این بازیگر یاد شده است. اثری به کارگردانی محمد صالح علا که جمیله شــیخی، ویدا قهرمانی، آهو خردمند، مهری ودادیان، مهیــن دیهیم و … بازیگرانــش بودند؛ به همراه خسرو شــکیبایی و رضا رویگری که آن زمان چهره هایی شاخص به حساب نمی آمدند. آتیلا پســیانی در بیش از ۶۰ سریال، تله فیلم و تله تئاتر بازی کرد که برف بیصدا می بارد آخرین اثر پخش شــده او در سال ۱۴۰۰ است. محله برو بیا و محله بهداشت در سال ۶۱ و ۶۳ شهرت این بازیگر را به همراه داشــت. او بعد از آن باز هم سریال بازی کرد که آپارتمان، شاخصترینشــان است. نقطه عطف دیگر کارنامه تلویزیونی پسیانی سال ۸۰ با سریال گمگشته رقم خورد که در آن دو نقش متفاوت داشت و الحق که در هر دو درخشــان ظاهر شد. هر چه گذشت وزن کیفی سریالهای او بالاتر رفت؛ از جمله رانتخوار کوچک، اولین شب آرامش،زیرتیغ، راه بی پایان، گلهای گرمسیری، رســتگاران، چاردیواری و زیر هشــت که همگی متعلق به دهه هشتاد هستند. حتما یادتان هست که پسیانی در چاردیواری بار دیگر روی طناز خود را نشــان داد و اســتعدادش در خلق یک شخصیت کمدی را به رخ کشید.او در دهه نود هم چندین سریال خوب به کارنامه اش افزود؛ مثل خداحافظ بچه، یه تیکه زمین، مادرانــه، مدینه، پرده نشین و با خانمان که آخری کمدی بود. گذر پسیانی پنج بار به شبکه نمایش خانگی هم افتاد. اولین آن؛ آشوب، نسخه سریالی فیلمی به همین نام بود که البته اثری قابل دفاع نیســت.ممنوعه نیز به رغم کیفیت پایین، توســط مخاطبان گســترده دیده شد و پسیانی هم عملکردی خوب داشت. مردم معمولی و آفتاب پرست،سریالهای کمدی او هستند که در اولی بیشتر درخشــید. از این بازیگر سال پیش ســریال بیگناه توزیع شد؛ در نقش یک اســتاد نقاش که طعمه فضای مجازی می شــود و در نهایت انتقام می گیرد. او حالات مختلف یک نقاش منزوی را باور پذیر اجرا کرد. پســیانی تجربه حضور در بیش از ۷۰ فیلم ســینمایی را در کارنامــه اش به ثبت رســاند و بــرای اینها نامزد جایزه از جشــنواره های مختلف شــد: چه کسی امیر را کشــت؟، گاهــی به آســمان نگاه کن، شــام آخــر، نســل ســوخته، هیــوا، دو زن، در کمال خونســردی، طلســم و آب و آتش که به خاطر آن تندیس زریــن بهترین بازیگــر نقش مکمل مرد جشن خانه ســینما را به دســت آورد. او به عنوان دســتیار کارگردان، برنامه ریز، بازیگــردان و انتخاب بازیگر هم ســابقه فعالیت دارد. آژانس شیشــه ای و بوی پیراهن یوســف ابراهیم حاتمی کیــا به همراه مزرعه پدری رسول ملاقلی پور از جمله پروژه هایی است که پسیانی با آن ها در مقام انتخاب بازیگر همکاری کرد. از ابتدای دهه شــصت فعالیت جدی پســیانی در تئاتر شروع شــد و بیش از ۴۰ بار روی صحنه رفت و اثر روی صحنه برد. حضور مســتمر در تئاتر او را صاحب سبکی منحصر به فرد کرد که نمود آن در بازیهای تصویری اش به چشم آمد. زنده یاد پســیانی این توانایی را داشت که نقشهای متنوع بازی کند که هر چند گاه برخی از آنها شبیه به نظر می رســیدند، اما ویژگیهای خاص خود را داشتند. او به کارش عشــق می ورزید و همچنان رویاهای زیادی در هنر داشت اما اجل مهلت نداد. روحش شاد و یادش گرامی باد.

علی روغنگران