هنرمندان زیادی خانه نشین شده اند

این روزها با روی کار آمدن دولت جدید و وعده های امیدوار کننده رئیس جمهور، مسعود پزشکیان در خصوص باز شدن فضا و گذر از سختگیری ها، بار دیگر هنرمندان فعال در حوزه موسیقی مشهد به گشایشی در این زمینه امیدوار شده اند. بطوری که بعد از سالها به نظر می رسد امکان برگزاری کنسرت در مشهد یا دستکم شاندیز، طرقبه و گلبهار در آینده نزدیک چندان دور از ذهن نباشد. این البته تنها مشکل اهالی موسیقی نبوده و فعالین این عرصه در این روزها با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند. به همین بهانه در گفتگویی با مهرداد عبدالهی؛ آهنگساز و خواننده سبک پاپ که در کارنامه خود سابقه آهنگسازی برای تئاتر، از جمله نمایش های «رورانس» نوید اسدیان و «پشت دیوار کشتارگاه» رضا صابری را دارد، به بررسی مشکلات این روزهای عرصه موسیقی در مشهد پرداختیم که در ادامه می خوانید؛

عبداللهی که در دهه هشتاد همکاری با گروه های نوظهور پاپ در مشهد از جمله مانیا، شنتیا و گپ را تجربه کرده می گوید؛ پس از آنکه کنسرت‌ها لغو و محدودیت‌های سنگینی ایجاد شد، بیشتر دوستان ما از مشهد رفتند. من هم مدتی خارج از کشور بودم و با گروه‌های خارجی کار کردم. در نهایت اما غربت را تحمل نکرده و به ایران بازگشتم. متاسفانه در این دوران بسیاری از هنرمندان خوب مشهد را از دست دادیم. گروهی از آنها به کلان شهرهای دیگر رفتند و گروهی به کلی از ایران مهاجرت کردند. این اتفاق ضربه سنگینی بر پیکره موسیقی خراسان وارد کرد. ما هنرمندان خوبی در استان‌های خراسان شمالی، رضوی و جنوبی داریم، اما بسیاری از هنرمندان خوب و باسواد خود را به دلیل محدودیت‌ها از دست داده ایم. حال بعد از گذشت نزدیک به دو دهه از این روزها، با روی کار آمدن رئیس جمهور جدید و با توجه به صحبت‌ها و وعده‌های ایشان، امیدوارم که به زودی شاهداتفاقات خوشایندی در حوزه موسیقی باشیم. قطعا در چنین شرایطی، بخش خصوصی می تواند جدی تر وارد بحث سرمایه‌گذاری شود و گوشه‌ای از پیکره آسیب دیده هنر این شهر را احیا کند.

علاوه بر اینها ما در حوزه موسیقی علیرغم داشتن استعدادهای فراوان با کمبود امکانات سخت افزاری دست و پنجه نرم می کنیم. همین چند هفته پیش، سالن اجرای پردیس اردیبهشت که می شد آن را تنها سالن اجرای موسیقی در مشهد دانست، تعطیل شد و پردیس به دلایل اقتصادی نتوانست آن را به محل دیگری انتقال دهد. قطعا اگر این عزیزان حمایت می شدند کار به اینجا نمی کشید. خراسان بزرگ پتانسیل بسیار بالا و هنرمندان برجسته ای در خود دارد. اکنون بسیاری از آنها خانه نشین هستند زیرا فضایی وجود ندارد که بخواهند هنر خود را عرضه کنند، یا سرمایه‌گذاری برای تهیه آثارشان وجود ندارد. امیدوارم تبلیغات بهتر، بیشتر و گسترده‌تری برای این عزیزان صورت بگیرد تا بخشی از سرمایه‌ها در این زمینه صرف گردد و خروجی آن را در قالب حضور هنرمندان قوی شاهد باشیم.