هنرمندی بالفطره با دغدغه های سیاسی
- شناسه خبر: 1937
- تاریخ و زمان ارسال: 27 دی 1401 ساعت 18:25
- منبع: روزنامه اعتماد
درباره فرهاد مهرداد بسیار گفته و نوشته شده و نظرات متفاوت و متنوعی درباره او داده اند. او از زمره خوانندگانی بود که هم بین سلایق عمومی طرفدار داشت و هم خواص و دشوارپسندان از او به عنوان هنرمند محبوب خود یاد می کنند. او به باور بسیارانی تنها خواننده نبود، بلکه ابعاد مختلفی از هنر را در ارائه اثرش متبلور می ساخت. هنرمندی که دانش و مطالعه به او جهان بینی و ایده هایی در باب موضوعات سیاسی و اجتماعی می داد و رد این ایده ها در اثرش کاملا پیدا بود. شعر و ترانه برای فرهاد تنها برای تکمیل ملودی و آهنگ نبود بلکه کلام را پس از تامل و تعمق برمی گزید و به عبارتی آن را زندگی می کرد و سپس در هنرش جاری می ساخت. در ادامه گفتار بعضی از هنرمندان و اهالی فرهنگ را درباره فرهاد می خوانید. تورج شعبانخانی، خواننده و آهنگساز درباره فرهاد گفته است:« عقاید فرهاد را خیلی می پسندیدم. فرهاد یک هنرمند بالفطره بود، اگر کسی 10 دقیقه پیش او می نشست و با او حرف می زد، می فهمید که اصلا متعلق به این دنیا نیست. آدم خاصی بود، ساعت چهار نیمه شب گیتار دست می گرفت و آواز می خواند. بعد از مرگ فرهاد حس کردم که نوبت ما
هم می رسد. فرهاد برای نسل ما الگوی شاخصی بود. پس از او دیگر بازگشت به شیوه های پیشین ممکن نبود.» اسماعیل خویی نویسنده و شاعر نیز درباره فرهاد این طور گفته است:« فرهاد هاله ای بود از تفکری
اجتماعی که در شخصیت و خوانندگی او شکل گرفته بود. همه ما او را به عنوان یک خواننده اجتماعی می شناسیم نه فردی که تنها برای سرگرم کردن و لذت هنری بخشیدن به مردم و کسب درآمد بیشتر خوانده باشد. صدای فرهاد از آن جنس صداهایی است که شما به هیچ عنوان نمی توانید آن را با صدای دیگری اشتباه بگیرید.» فریدون شهبازیان آهنگساز و موسیقیدان هم درباره فرهاد عنوان کرده است:«باید سال ها بگذرد تا بتوان به تعریفی از سبک خوانندگی او دست پیدا کرد. ایشان به جز سلیقه خوبش در انتخاب اشعار، بسیار خوب و قابل تامل و تفکر در انتخاب موسیقی مناسب که حال و هوای صدای خودش را هم داشته باشد تبحر داشت. شاید بتوان گفت اجرای او به نوعی بود که خواننده دیگری نمی توانست مانند او آن ترانه ها را اجرا کند. از نظر دکلماسیون واقعا بی نظیر بود و شما وقتی صدایش را می شنیدید، می فهمیدید که هر واژه از شعرش و هر مصراعی که می خواند، کاملا با مفهوم بیان می شود. به شکلی که معنای تلفیقی آن بی اثر نبود. شاید سال ها بگذرد تا بتوانیم برای سبک او تعریفی داشته باشیم اما اگر از من بپرسید، می گویم سبک او سبک رمانتیک بود.»