ایستگاه پایانی
- شناسه خبر: 5525
- تاریخ و زمان ارسال: 23 بهمن 1402 ساعت 0:03
بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر مشهد به ایستگاه آخر رسید. این رویداد از دوشنبه ۱۶ بهمن در مشهد استارت خورد و در نهایت با نمایش ۱۵ فیلم در هشت سینما (هویزه، آفریقا، اطلس، برفی، ویلاژ توریست، گلشن، سیمرغ و پارک بازار) روز بیست و دوم بهمن ماه به کار خود پایان داد. روزی که پرواز سیمرغها در تهران با تحسین برندگان و انتقاد آنها که دستشان به جوایز نرسید همراه بود، اما بی سر و صدا و زرق و برق در مشهد با نمایش دو فیلم دیگر سپری شد. در این گزارش نگاهی داریم به دو فیلم “احمد” و “دروغهای زیبا” که در سینما آفریقای مشهد به نمایش درآمد؛
– آن ساعات نفس گیر
فیلم “احمد” به کارگردانی امیر عباس ربیعی برای اولین بار قصه‌ای ناگفته از ۱۸ ساعت ابتدایی حادثه تراژیک زلزله بم و اقدامی قهرمانانه در این ساعات پرالتهاب را همزمان با بیستمین سالگرد این اتفاق روایت می‌کند؛ یادی از رشادت‌های شهید احمد کاظمی در زلزله بم. خلاصه داستان رسمی فیلم این است: «ساعتی پس از زلزله، احمد کاظمی وارد فرودگاه بم می‌شود…»
تینو صالحی، توماج دانش بهزادی، ساره رشیدی، مهیار شاپوری، عباس جلیل زاده، عماد درویشی، مریم ماهانی، تصنیف حسینی، علی صادقی، عرفان سروستانی و مینا شفیعی بازیگران فیلم ربیعی هستند.
امیرعباس ربیعی و رضا محبی‌نوری فیلمنامه احمد را نوشتند و حبیب والی‌نژاد تهیه‌کننده این اثر است که توسط سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و سازمان سینمایی سوره تولید شده است.
“احمد” موضوع بکری دارد و به یکی از برجسته‌ترین فرماندهان هشت‌سال دفاع مقدس، اما نه در جبهه جنگ، که در عرصه‌ای دیگر یعنی شبانه‌روز نخست پس از وقوع زلزله مرگ‌بار بم در پنجم دی ١٣٨٢، درست در بیستمین سال پس از فاجعه پرداخته است. فارغ از این اختلاف نظر که آیا در نخستین ساعات پس از زمین‌لرزه، سپاه – و در راس آنها، شهید احمد کاظمی – حضور داشته یا ارتش بوده و یا دولت حضور یافته، فیلم با محوریت فرماندهی امدادرسانی شهید کاظمی پیش می‌رود و می‌کوشد چهره‌ای مردمی از او به تصویر بکشد.
اگر از ایرادات فیلمنامه بگذریم، امیرعباس ربیعی برای این مهم توفیق یافته است و درحالی‌که شاید خیلی‌ها هنوز خواب بودند، خود را به بم رساند و در ۱۸ ساعت، چندهزار مصدوم و مجروح را با هلی‌کوپتر و هواپیمای نظامی و مسافربری، به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شهرهای نزدیک و دور گسیل کرد. اگرچه فیلم شاید به‌خاطر طولانی‌بودن و داشتن سکانس‌های اضافی خسته‌کننده باشد ولی چهره‌پردازی مرتضی کهزادی، فیلمبرداری هاشم مرادی و جلوه‌های ویژه بصری محمد برادران شایسته تقدیر است.
در میان بازیگران شاید تینو صالحی، با وجود شباهت حیرت‌انگیزش به احمد کاظمی، چندان موفق از آب درنیامد ولی توماج دانش‌بهزادی در نقش رهنما و ساره رشیدی برای ایفای دکتر صدر درخشان ظاهر شدند.
– داستانی یکنواخت که نتوانست مخاطب را درگیر کند
خلاصه داستان فیلم “دروغهای زیبا” این است که فرشته و همسرش امجد برای زندگی به سختی تلاش می‌کنند، آنها مجبور می‌شوند تصمیم سختی برای زندگی‌شان بگیرند.
کارگردان این فیلم مرتضی آرش زمزم است و جاوا احسن، سومان ریکیتا، سالم شاهد، ریکیتا ناندینی، شهیدالزمان سلیم، شاهد علی، شاهین میردها و جان پل سرمادیراس در “دروغهای زیبا” به ایفای نقش پرداخته اند.
“دروغهای زیبا” برای بسیاری از سینما دوستان یادآور ملودرامهای درجه سه سینمای دهه ۸۰ بالیوود است. کارگردان و فیلمنامه‌نویس همراهش با اتکا به مضمون همیشگی این گونه از آثار که به شکل معمول حول محور دست و پنجه نرم کردن کاراکترهایش با مساله فقر اقتصادی می‌چرخد، بدون اینکه بخواهند خلاقیت و نوآوری دراماتیکی در این زمینه داشته باشند ، همچنان بر روی کلیشه‌های بی‌رمق این گونه از آثار پا‌فشاری می‌کنند.
دروغهای زیبا علیرغم تعلق خاطری که به ملودرامهای هندی از خود نشان می‌دهد، متاسفانه در اجرای همان کلیشه‌های مورد علاقه‌اش هم ناموفق عمل کرده و حتی در صحنه‌های به اصطلاح دراماتیک و احساسی هم، توانایی تحت تاثیر قراردادن تماشاگرش را پیدا نمی‌کند.
فیلم نه در سطح درام خانوادگی‌اش به موفقیتی دست پیدا می‌کند، نه می‌تواند از میان تقابل رفتار و خواسته‌های کاراکتر رئیس کارخانه و کارگران، دست به خلق درامی درگیرکننده بزند و در نهایت مخاطبش را با داستانی یکنواخت و بدون افت و خیز روبرو می‌کند که دنبال کردن فیلم را تا به انتها به یکی از دشوارترین کارها برای تماشاگر تبدیل می‌کند.
علی روغنگران
